خواجه حافظ در نقش پستچی میان ایران و آمریکا

بعد از اینکه رئیس جمهور اوباما برای مردم ایران پیام نوروزی فرستاد که بنظر من شخصا کار خیلی خوبی بود فکر کنم که آخرش هم یک پیامکی با معنای دوپهلو برای رهبر از زبان حافظ فرستاد که این یکی چندان بی چیز هم نبود. حالا باید پرسید که این بیت را کی برای رئیس جمهور پیدا و ترجمه کرده.

نوبهارست در آن کوش که خوشدل باشی

که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی

آقا، خدا شاهده بجز رهبر و این اکبرآقای بغل دست من هیچکس موضوع را نفهمید. همه هم حیران و ویلان که رهبر چرا یکدفعه پرید به رئیس جمهور آمریکا. حالا که اکبرآقا اسرار آمریکا را پیش از سی سال فاش کرد، ما هم فهمیدیم که موضوع از چه قرار بوده.

حتی میگن که رهبر هم پاسخ رئیس جمهورآمریکا را از زبان حافظ داده. بیچاره حافظ. هفت قرن بعد از مرگش تازه شده پستچی سطح بالا.

پیام رهبر گویا این بوده.

من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم

محتسب داند که من این کارها کمتر کنم

من که عیب توبه کاران کرده باشم بارها

توبه از می وقت گل دیوانه باشم گر کنم

عشق دردانه‌ست و من غواص و دریا میکده

سر فروبردم در آن جا تا کجا سر برکنم

لاله ساغرگیر و نرگس مست و بر ما نام فسق

داوری دارم بسی، یا رب که را داور کنم

بازکش یک دم عنان ای ترک شهرآشوب من

تا ز اشک و چهره راهت پرزر و گوهر کنم

من که از یاقوت و لعل اشک دارم گنج‌ها

کی نظر در فیض خورشید بلنداختر کنم

چون صبا مجموعه گل را به آب لطف شست

کجدلم خوان گر نظر بر صفحه دفتر کنم

عهد و پیمان فلک را نیست چندان اعتبار

عهد با پیمانه بندم شرط با ساغر کنم

من که دارم در گدایی گنج سلطانی به دست

کی طمع در گردش گردون دون پرور کنم

گر چه گردآلود فقرم شرم باد از همتم

گر به آب چشمه خورشید دامن تر کنم

عاشقان را گر در آتش می‌پسندد لطف دوست

تنگ چشمم گر نظر در چشمه کوثر کنم

دوش لعلش عشوه‌ای می‌داد حافظ را ولی

من نه آنم کز وی این افسانه‌ها باور کنم

البته صاحبنظران گویا مانع شدند که پیام پخش بشه. بخاطر همینهم شما بعد از خواندن فراموشش کنید.

اگر کار همینطور پیش بره و هیچکدام صافن الا الهی  با هم حرف نزن، کار خراب میمونه و آمریکا میمونه در منطقه و دوستان داعش و طالب پرورش از یکطرف و ایران و گرسنگان تحریمهایش از طرف دیگه.