۱۳۹۶/۱/۲۷

مادر بمبها

آقا زدها.
حسابی زد و درب و داغونشان کرد. تا دفعه دیگه کارهای ناشایسته انجام ندهند و مردم را آرام بگذارند. میدونید که منظورم چیه؟ همان مادر بمبها را که زد تو یکی از دره های افغانستان. دیگه موش هم از سوراخش نمیتونست بیاد بیرون. اینجوری زده بود. ای که دستت درد نکنه. اینجوری نسلشان را از بین بردی. تا دیگه فکر نکنند که با کم کسی طرفند. خلاصه من که خیلی خوشم آمد. به این میگن آدم درست و حسابی. اون صدام حسین یادتون میاد؟ جنگی را که از همان آغاز باختش معلوم بود را ام الاحراب یا مادر جنگها مینامید و هیچ کاری هم نکرد و آخرش رفت توی سوراخ موش. این بابا آمد و ام الابماب (یعنی مادر بمبها بزبان بیزبانی) را انداخت و همه رفتند توی سوراخ. 
صبرکنید. چیه؟ بله؟ اکبرآقا، به به  الآن میام.
ببخشید بازهم این اکبرآقا میهمان ما هست و داره تکه میپرانه. شما هرچی بگوئیدها، این بشر مخالفش هست.
خیلی خوب بابا. صبرکن آمدم.
نیام؟ منظورت چیه اکبرآقا که نیام؟
چه کار کنم؟ بازهم بنویسم؟ نوشتم. تمام شد. دارم جمع میکنم که بیام.
بله؟ تمام نشد؟ یعنی چی تمام نشد؟ من میدونم یا تو؟
خب، چی را بهش اضافه کنم؟ تمام شد که.
نه ! !
نه ! ؟ !
اینرا بهش اضافه کنم؟ یعنی چه؟ خب مرد حسابی. به ما چه؟ آنها این روش را بیشتر پسندیدند و انجامش هم دادند. تازه رئیس جمهور منتخب افغانستان هم موافق بود. حالا این چه سئوالی هست که من بکنم. خودت برو وبلاگ باز کن و سئوالهایت را هم خودت بکن. بمن چه؟ خودت بنویسش.
یعنی چی که چی را بنویسی؟ خب همان را که همین الآن گفتی خودت بنویس.
بله همان.
همان دیگه، که الآن گفتی زیر کاسه این مادر بمبهای آمریکا بازهم نیم کاسه ای هست. همان که گفتی باور نمیکنی که مقصدشان طالبان و داعش بوده باشه بلکه از افغانستان آزمایشگاه درست کردند که هر چیز جنگی و غیرجنگی دارند در آنجا آزمایش کنند تا آمادگی داشته باشند برای مواقع جدی. همان که گفتی برای کشتن چهل طالب نیازی نبود که چنین بمب گرانی را از آنور دنیا بیارند و بندازند بلکه کافی بود یک واحد هوایی بفرستند سراغ کشتزارهای خشخاش و آنجا را بمباران کنند تا هم طالب و داعش از بین بره و هم مادر فسادها.  مادر بمبها به چه دردی میخورد اینجا؟  از همه راحتتر این میبود که حمایت کننده های مالی آنها را متوقف کنند.  و اینکه رئیس جمهور افغانستان که موافق بوده، جرات پدرش هم نیست که مخالفتی با خواسته آنها بکند. وابستگیش به آنها خیلی بیشتر از این حرفها هست. و اینکه رئیس جمهور افغانستان در برابر تمام فشارهای خارجی ضعیف هست. او که کار برای داخلی ها نداره و نیم مملکت در جنگ میان طالب و داعش و قبایل و روسا هست به وزیر داخله آلمان هم گفته بود پناهنده های افغانی را برگردان چونکه مملکت امن است و بهانه بدستش داده بود تا افغانهای پناهنده را برگرداند در حالیکه کلاشان شمال آفریقایی که در ممالکشان هیچ خبری نیست اجازه ماندن دارند چونکه روسای ممالکشان چنین حرفی را نزده بودند. و جالبش اینجاست که از این مملکت امن همه دارند فرار میکنند. بخاطر همین هم موافقتش بدرد خودش میخورد.  
همه اینها را خودت برو بنویس. چرا من بنویسم؟ میخواهی به دردسر بندازی مرا؟ دردسر کم دارم که این اراجیف ترا هم بنویسم؟

نخیر، اعصابم هم خورد نیست اگر تو خوردش نکنی. حالا هم اون چایی را بریز تا بیام.

هیچ نظری موجود نیست: